Savremena istraživanja psihosomatskih bolesti ukazuju na neophodnost primene (kvantno) holističih metoda, orijentisanih na isceljenje čoveka kao celine a ne bolesti kao simptoma poremećaja te celine.
Prof. dr Dejan Raković, osnivač i direktor fondacije FDR objašnjava ciljeve i daje naučni prikaz u sledećem dopisu:
Cilj Fonda, osnovanog krajem aprila 2009. godine, s jedne strane je promovisanje holističkog istraživanja u oblasti integrativne biofizike, kvantne medicine i kvantno-holografske informatike – pošto savremena istraživanja psihosomatskih bolesti ukazuju na neophodnost primene (kvantno) holističih metoda, orijentisanih na isceljenje čoveka kao celine a ne bolesti kao simptoma poremećaja te celine. S druge strane, cilj Fonda je i promovisanje ekologije svesti, implicirajući duhovnu obavezu svakoga da rastereti svoje mentalno okruženje i tako doprinese rasterećenju kolektivne svesti civilizacije, čime se daje puni smisao životu svakog pojedinca bez obzira na njegov socijalni status, što je svakako fundamentalno pitanje i mentalne higijene i građanske pristojnosti, odnosno i duhovnog i građanskog morala.
Kvantno-holografske i klasično-redukovane neuronske mreže
za modeliranje psihosomatskih funkcija
Danas preovlađujuća naučna paradigma je da se procesiranje informacija na nivou centralnog nervnog sistema odigrava posredstvom hijerarhijski organizovanih i povezanih neuronskih mreža. Međutim, izgleda da se ova hijerarhija bioloških neuronskih mreža spušta sve do subćelijskog cito-skeletalnog nivoa, za kojeg neki istraživači veruju da predstavlja interfejs između neuralnog i kvantnog nivoa. Istovremeno, za kvantni nivo se nedavno ispostavilo da je u Fejnmanovoj propagatorskoj verziji Šredingerove jednačine opisan matematičkim formalizmom analognim Hopfildovoj kvantno-holografskoj asocijativnoj neuronskoj mreži. Pomenuta analogija otvara i dodatno fundamentalno pitanje kako sa kvantnog paralelno procesirajućeg nivoa nastaje klasični paralelno procesirajući nivo, što je inače i generalni problem veze kvantnog i klasičnog nivoa u tzv. kvantnoj teoriji dekoherencije. Isto pitanje je blisko povezano i sa fundamentalnom prirodom svesti, čija indeterministička svojstva slobodne volje i druge holističke manifestacije poput prelaznih stanja svesti, izmenjenih stanja svesti i prožimanja tela svešću – nužno ukazuju na njene kvantne osnove, sa značajnim psihosomatskim implikacijama.
Naime, kako pokazuju kvantno-koherentne karakteristike rusko-ukrajinske škole mikrotalasne rezonantne terapije (MRT), akupunkturni sistem je jedini makroskopski kvantni sistem u našem telu (dok mozak izgleda ipak to nije) koji može biti povezan sa svešću; a pošto nedavna teorijska istraživanja pokazuju da svaki kvantni sistem ima formalnu matematičku strukturu kvantno-holografske asocijativne neuronske mreže – to se (akupunkturno privremeno-reprogramabilni) memorijski atraktori kvantno-holografske akupunkturno-meridijanske mreže mogu tretirati kao psihosomatski individualni poremećaji koji predstavljaju (kvantno)holističke mikrotalasne zapise – što može predstavljati biofizičku osnovu (kvantno)holističke lokalne psihosomatike! Istovremeno, pomenuta analogija matematičkih formalizama Hopfildove asocijativne neuronske mreže i Fejnmanove propagatorske verzije Šredingerove jednačine ukazuje na kolektivnu svest kao moguće ontološko svojstvo samog fizičkog polja sa različitim mikro-kvantnim i makro-kvantnim (i nebiološkim i biološkim) eksitacijama, što je i široko rasprostranjena teza istočnjačkih ezoterijsko/religijskih tradicija – pa onda memorijski atraktori kvantno-holografske prostorno-vremenske mreže kolektivne svesti mogu biti tretirani kao psihosomatski kolektivni poremećaji koji predstavljaju generalizovane (kvantno)holističke povezane-sa-poljem zapise (uključujući interpersonalna isihastičkom-molitvom konačno-reprogramabilna opterećenja) – što može predstavljati biofizičku osnovu (kvantno)holističke globalne psihosomatike!
Tako se čini da je ustvari kompletna psihosomatika kvantni hologram, i da se to odnosi i na kolektivnu i na individualnu svest, što asocira na hinduistički odnos Braman/Atman, kao celine i dela u kome je sadržana informacija o celini. Pomenuta kvantno-holografska slika implicira i da kvantno-holografski hijerarhijski delovi nose informaciju o celini, omogućujući suptilnu kvantno-informacionu fraktalnu spregu između različitih hijerarhijskih nivoa: akupunkturno-baziranu-kvantno-informacionu kontrolu ontogeneze i morfogeneze, počev od prve deobe oplođene jajne ćelije kojom započinje i diferenciranje akupunkturnog sistema (električno-sinaptičkih) ’gap-junction’ spojeva; kvantno-holografsko-jezički-uticaj na ekspresiju genoma; kao i fraktalno-informacionu spregu različitih hijerarhijskih nivoa u Prirodi.
Na toj liniji, tako bi se moglo reći da postoje tri linije fronta psihosomatske medicine: (a) prva je duhovnost, koja kroz molitvu za druge trajno uklanja uzajamne memorijske atraktore na nivou kolektivne svesti; (b) druga je tradicionalna istočnjačka (kvantno)holistička medicina i dubinska psihoterapija, koja privremeno uklanja memorijske atraktore na nivou akupunkturnog sistema/ individualne svesti i sprečava ili ublažava njihovu somatizaciju, kao posledicu nemara na prvom nivou; (v) treća je savremena zapadnjačka simptomatska medicina, koja kroz imunologiju, farmakologiju, preventivnu dijagnostiku i hirurgiju sprečava ili ublažava somatizovane posledice nemara na prva dva nivoa. Posebno treba istaći, da nužne aktivnosti na drugom i trećem nivou, uz zanemarivanje prvog, imaju za posledicu dalje prenošenje memorijskih atraktora na nivou individualne i kolektivne svesti u ovoj i narednim generacijama, samo nagomilavajući kvantno-holografska opterećenja koja potom prouzrokuju ne samo bolesti, već i međuljudske sukobe, ratove i druga stradanja.
Kvantno-holografske i klasično-redukovane neuronske mreže
za modeliranje dva kognitivna modusa svesti
Pridruživanje individualne svesti manifestno-makroskopski-kvantnom akupunkturnom sistemu, uz primenu teorijskih metoda asocijativnih neuronskih mreža i kvantne neuronske holografije i kvantne teorije dekoherencije, ukazuje i na dva kognitivna modusa svesti, prema jačini sprege svest-telo-okruženje: (1) slabo-spregnuti kvantno-koherentni direktni (u vantelesnim religijsko/kreativnim prelaznim i izmenjenim stanjima svesti, tipa molitve, meditacije, kreativnih sanjarenja, lucidnih snova…), (2) jako-spregnuti klasično-redukovani indirektni (u telesnim perceptivno/racionalno posredovanim normalnim stanjima svesti, tipa čulne percepcije, logičkog i naučnog zaključivanja…) – uz uslove uzajamne transformacije – sa značajnim religijskim i epistemološkim implikacijama vezanim za ponovno uspostavljenu jaku spregu kvantno-holografskih sadržaja svesti sa telesnim okruženjem, klasično-redukujući direktno dobijeni kvantno-koherentni informacioni sadržaj. To objašnjava principijelno neadekvatnu informacionu racionalizaciju svakog direktnog kvantno-holografskog spiritualno/religijskog mističnog iskustva (kao generalni problem kvantne teorije merenja, o redukciji implicitnog poretka kvantno-koherentnih (kvantno-holografskih) superpozicija u eksplicitni poredak mernih projektivnih kvantnih ili mešanih klasičnih stanja!). Tako izgleda nauka zatvara krug, ponovo otkrivajući dva različita modusa spoznaje i istovremeno postavljajući i sopstvena epistemološka ograničenja – kako je to sačuvano milenijumima u šamanističkim tribalnim tradicijama, ili kako je pre više od dva milenijuma jezgrovito opisao Patanđali u Joga sutrama, ističući da je mistično iskustvo (samadi) ’ispunjeno istinom’ i da je ono ’iznad zaključivanja i svetih spisa’, da bi početkom prošlog veka Berđajev u Filosofiji slobode tu razliku vere i znanja formulisao kao razliku dva načina saznanja, molitvom-posredovanog ’projavljivanja stvari nevidljivih’ i racionalno-posredovanog ’projavljivanja stvari vidljivih’!
Direktni kognitivni modus individualne svesti mogao bi biti vezan za neposrednu i slabu komunikacionu spregu svest-okruženje sa evoluirajućim stanjem kvantno-holografske kolektivne svesti (karakteristično za vantelsena kvantno-koherentna prelazna i izmenjena stanja individualne svesti u religijsko/ezoterijskim mističnim stanjima svesti – koja mogu dovesti i do potonjih klasično-redukovanih transpersonalnih vantelesnih ekstrasenzornih komunikacija, uključujući anticipaciju u intuiciji, prekogniciji i dubokim kreativnim umetničkim i naučnim uvidima, kroz mentalno-kanalisano kvantno-gravitaciono tuneliranje dislociranog dela kvantno-holografske Hopfildove elektromagnetno/ jonske akupunkturne mreže individualne svesti na adresiranu metu unutar kvantno-holografske/ kvantno-gravitacione prostorno-vremenske mreže kolektivne svesti – što kroz ponovo uspostavljenu jaku spregu kvantno-holografskih ili transpersonalno-redukovanih sadržaja svesti sa telesnim okruženjem daje klasično/normalno stanje svesti indirektno jezički/umetnički/naučno filtrirano moždanim hijerarhijskim neuronskim proširenim retilularno-talamičkim aktivirajućim sistemom, redukujući tako dobijeni prvobitni kvantno-informacioni sadržaj).
Indirektni kognitivni modus individualne svesti mogao bi biti vezan za jaku komunikacionu spregu svest-telo-okruženje posredstvom prostorno-vremenski ograničenih čulnih senzacija obrađivanih klasično/ elektrohemijskim moždanim neuronskim mrežama i racionalno filtriranih u svesni sadržaj aproksimativnim empirijsko/umetničko/naučnim konceptima zavisnim od kulturno/naučne tradicije i obrazovanja pripadnika jedne društvene zajednice (karakteristično za telesna klasično-redukovana normalna stanja individualne svesti u svakodnevnim komunikacijama, dodatno filtrirana moždanim hijerarhijskim neuronskim proširenim retikularno-talamičkim aktivirajućim sistemom – što se potom prepisuje u svesni sadržaj kvantno-informacione akupunkturne mreže individualne svesti, posredstvom EM polja moždanih talasa na svakih ~ 0,1 s – generišući tako normalni ’tok svesti’).
Kvantno-holografske i klasično-redukovane neuronske mreže i ekologija svesti
Kako je gore istaknuto, neophodnost neposredne kvantno-holografske sprege individualne i kosmičke kolektivne svesti zahteva slabu vantelesnu kvantno-komunikacionu spregu svest-okruženje, odnosno prethodno brisanje svih psihosomatskih opterećenja. U duhu religijskih tradicija, to podrazumeva očišćenje od neprirodno posesivnih ili hedonističkih emocionalno-mentalnih grehovnih/karmičkih veza sa svetom – koje bi inače kao opterećujuće ‘mentalne adrese’ dovodile do kvantnog projektovanja mentalno-kanalisane tunelirane svesti na odgovarajuće vantelesno okruženje, i time do klasično-redukovanog vantelesnog ekstrasenzornog opserviranja mentalno-adresiranog okruženja! U istom duhu je i razumljiv napor mistika svih tradicija da kroz spiritualnu praksu (molitvu, meditaciju, …) prethodno očiste svest/ dušu i tako dosegnu svoj konačni eshatološki cilj (Carstvo Božje, nirvanu, …), odnosno post mortem spasenje (bezgrešne, nevezane) duše!
To ipak ostavlja prostor i za personalnu ljubav, čija najviša manifestacija jeste upravo sposobnost i spremnost za stalno i bezuslovno praštanje voljenoj osobi (i zbog nje svima drugima, uključujući neprijatelje!), u spiritualnoj molitvi i (sa njom kvantno-holografski suptilno uzajamno povezanoj) životnoj praksi! Slično se odnosi i na ljubav prema rodbini i prijateljima.
Takva naučna saznanja u istraživanju svesti impliciraju duhovnu obavezu svakoga da rastereti svoje mentalno okruženje i tako doprinese ekologiji kolektivne svesti civilizazacije i ’kraju istorije’ sukoba, čime se daje puni smisao životu svakog pojedinca bez obzira na njegov socijalni status – što je svakako fundamentalno pitanje i mentalne higijene i građanske pristojnosti, odnosno i duhovnog i građanskog morala – i ukazuje na neophodnost duhovne obnove civilizacije, sa teško obremenjenom kolektivnom svešću!
Preporučena literatura
1. D. Raković, Integrativna biofizika, kvantna medicina i kvantno-holografska informatika: psihosomatsko-kognitivne implikacije (IASC & IEFPG, Beograd, 2008); postoji i englesko izdanje (Integrative Biophysics, Quantum Medicine, and Quantum-Holographic Informatics: Psychosomatic-Cognitive Implications (IASC & IEPSP, Belgrade, 2009)).
2. D. Raković, Osnovi biofizike 3 izd. (IASC & IEFPG, Beograd, 2008), Gl. 5.
3. D. Raković, Sećanja, snovi, razmišljanja: o prošlom i budućem 1984-2007. Na razmeđima kvantno-holografske i klasično-redukovane stvarnosti (IASC & IEFPG, Beograd, 2008).
4. D. Raković, Kvantno-koherentni i klasično-redukovani modusi svesti: religijske i epistemološke implikacije, u: V. Jerotić, M. Arsenijević, P. Grujić, D. Raković, eds., Religija i epistemologija (Dereta, Beograd, 2007).
Prof. dr Dejan Raković, Direktor FDR
http://www.dejanrakovicfound.org/
u 
